4 juni 2023 zal altijd een speciale dag blijven in de sportgeschiedenis van Antwerpen, maar ook voor Brabo was het een mooie sportdag.

De Brabo masters en ladies masters trokken naar Oostende voor hun interclubwedstrijd. Vorig seizoen moesten we nog forfait geven maar dit jaar hadden we 5 Brabo ladies gevonden om ons team te versterken, en die hebben geschiedenis geschreven bij onze club.
Magda Franckx bijvoorbeeld die al jarenlang de ene na de andere topprestatie levert op internationale kampioenschappen heeft ons uit de nood geholpen door het discuswerpen voor haar rekening te nemen.
Lore Tack nog geen 4 maanden geleden bevallen van een flinke zoon, en een dochter die keihard de genen heeft van de mama en overactief is (wat trouwens een eigenschap is van elke kleuter) en dan ook nog eens een ribblessure oploopt in de week voor de wedstrijd en daardoor pijnstillers en de nodige zorg van manlief nodig had om te kunnen deelnemen. Maar de pijn doorbijten en toch 2 topprestaties afleveren op de 800 en 3000 meter is echt uitzonderlijk.
Nathalie de Clercq leverde ook 2 topprestaties af op de 100 meter en het verspringen en dit ondanks soms zeer winderige omstandigheden.
Dan zijn er ook onze debutanten, Ann Marien zij traint nu al een paar maanden mee met onze groep en we zeggen ook bijna elke training dat ze zeer goed bezig is en dat ze vertrouwen moet hebben in haar spurtkwaliteiten maar ze is nogal ongelovig in ons kennersoog en vertrekt altijd met de nodige twijfels. Nee dus en de knappe prestatie op de 200 meter bevestigd dat dan ook. Tenslotte Nancy Saerens, 2 weken geleden kwam de pater thuis met het zotte idee om zijn knappe madam eens te laten kogelstoten tijdens 1 van zijn ochtendtrainingen (ja eens je op pensioen bent kan een mens al eens doortrainen voor zijn doelen), 4 kg weegt dat rotding dat je moet wegstoten tijdens een interclubwedstrijd (terwijl Nancy op een gewone wedstrijd zou mogen werpen met 3 kg). Nog een belangrijk punt bij kogelstoten is dat het stoten moet zijn en niet werpen zodat de techniek toch wel belangrijk is, maar een dikke week en Nancy pakte uit met puntengewin voor de club.
Maar dan komt het, er was nog een nummer te gaan de 4×100 meter aflossing. We hadden Nathalie, Ann en Lore als lopers maar 3 maakt geen team volgens de reglementen, dus Nancy overhalen om mee te lopen was de opdracht en ja hoor het team was gemaakt 4 dames die nog nooit een estafette hadden gelopen gingen ervoor. Stokwissels oefenen, plaats op de piste uitleggen, welke hand word de stok doorgegeven alles op een uurtje en toch lopen de ladies een knappe 9 de plaats als resultaat (er waren 14 ploegen aanwezig in Oostende) en een mooi clubrecord bij de W35 er bovenop.

Dan onze mannen. De spurtnummers werden gelopen door onze spurtbom Danny Van Cauwenbergh (door het uitvallen van Marc Besson) moest hij zowel de 100 als de 400 voor zijn rekening nemen en met succes. Het leverde hem een tweede en een eerste plaats op. Op de 1500 meter haalde Michel Le Blon ook een knappe podiumplaats ondanks ook weer zeer winderige omstandigheden. Dan was het tijd voor Jamal Boussattati op de 3000 meter, bijna 8 keer heel de piste rond aan een gemiddelde van 75 seconde per ronde (de pater heeft al moeite om 1 ronde te lopen aan dat tempo) en dus weer een overwinning binnen voor Brabo.
Voor de werpnummers hadden we natuurlijk ook weer toppers geselecteerd. Als coördinator en notoir Antwerp supporter doe ik al eens gek en laat dan die toppers deelnemen aan nummers uit hun comfortzone.
Patrick Bosschaert is de absolute toptrainer in ons land voor het speerwerpen, dus die liet ik dan discuswerpen. Maar geen nood hoor hij smijt dat onding van 2kg toch aardig ver.
Tom Goyvaerts die lieten we om te beginnen eerst wat spelen met een kogel van 7kg 260gram, nergens was er uitslag van vroeger te vinden in die discipline van Tom en toch 11m80 werpen (4 cm onder het clubrecord van een andere clublegende Tim Leirs) en een eerste plaats als gevolg. Dan kwam het speerwerpen, ik heb zelden juryleden gezien die vol bewondering en ook een beetje schrik een wedstrijd zien leiden als bij het speerwerpen want ze wisten echt niet wanneer dat gevaarlijk voorwerp dat uit Tom zijn hand vertrok zou landen en vooral waar het zou landen.
Ikzelf heb ook nog deelgenomen aan het verspringen wat wel een mooie 4 meter opleverde maar mijn vreugde uitbarsting kwam pas uren later voor een televisietoestel.
De master mannen moesten ook nog een estafette lopen en omdat er gelijkheid is tussen vrouwen en mannen moesten de mannen 4 x 400 meter lopen. Waarom toch? 100 meter is ver genoeg. Maar niet getreurd voor 3 mannen van ons team Danny, Michel en Jamal die doen niet liever en ze genieten er ook nog eens van om de pater zo te zien afzien. Maar toch een knappe 1ste plaats voor het viertal.

Wat leverde het uiteindelijk allemaal op voor het team een mooie 2de plaats in de eindrangschikking en de promotie naar de 2de afdeling van de interclubcompetitie.

Ook nog een bedankje aan onze fotograaf Greet Rawoe om de prachtige foto’s. Aan onze coach Gert Cayenberghs om ons klaar te stomen en ons op de juiste plaats te zetten en aan te moedigen. En natuurlijk onze supporters niet vergeten want wat is een ploeg zonder supporters? Dus bedankt Robi, Peter, Marc, Ramona, Tukko en alle teams rond om ons, want het was een topdag!